Een aansprekend fragment uit Hoofdstuk II: Het gebeurt op de (zorg-)werkvloer!! (eerder als artikel gepubliceerd)

“In het begin van dit artikel is verwezen naar het coalitieakkoord van het huidige kabinet Rutte IV en is kritisch gekeken naar het voornemen van de overheid om veel meer centraal te gaan sturen , mede op basis van het “ Passende Zorgproject “ van het ZINL. Men gaat dus vanuit niveau VII en VI sturen op niveau III, II en I. Zoals we hebben laten zien aan de hand van de theorie EN aan de hand van de praktijk is dit niet zo’n zinnige strategie. Het leidt tot veel regelgeving en administratieve lastendruk  en het draagvlak op de werkvloer is daarvoor gering. We wilden immers de administratieve lastendruk juist verlagen en meer ruimte en vertrouwen geven aan de werkvloer. Bovendien moeten men zich realiseren dat de ontwikkeling van  “precisie-geneeskunde “, van “gepersonaliseerde zorg” en van het “prosumentenmodel” hier min of meer haaks opstaan.Het advies aan de beleidsmakers is om zich ervan te vergewissen dat deze zorgdynamiek plaatsheeft en in de toekomst juist nog veel sterker zal gaan worden. Men moet hier vanuit het beleid juist op inspelen ( “Inspeel-model”; van Montfort, 1995; later heb ik dat het “Jos Werner-model genoemd ) en natuurlijk mag men vanuit het beleid hier ( ook financiële ) kaders aan stellen. Maar doe dat dan op een heldere manier maar ook op een manier die ruimte en vertrouwen geeft aan de werkvloer. De combinatie van aan de ene kant heldere financiële ( macro) kaders en aan de ander kant ruimte aan de zorgdynamiek , aan de werkvloer zijn – in sommige ogen- misschien  tegenstrijdig. In dit artikel hebben we laten zien deze juist wel goed combineer baar zijn.”

Het boek van Guus van Montfort is verschenen bij SWP. Guus geeft mede-leden van het Genootschap hier inzage: download het hier.