“Er staat een stikstoftank vol zaad in de bezemkast van mijn schoonouders. Zorgvuldig geselecteerd (…), geïmporteerd uit Denemarken en meer waard dan menig spaarrekening. De kans op slagen is klein, de kinderwens groot.
De ik-persoon in Geacht lesbisch paar worstelt zich een weg door het moeras van de Nederlandse voortplantingssector voor same-sekskoppels. Zonder blad voor de mond (…) beschrijft ze de pijnlijke misvattingen van artsen en naasten en haar plek als toeschouwer bij de ontwikkeling van haar eigen kind.
En dat gaat niet zonder slag of stoot…” (achterflap Geacht lesbisch paar)
Mashall van Basten Batenburg schreef met dit boek een uiterst persoonlijk document over haar ervaringen in de zorg. Om te lachen en om te huilen. Maar vooral dwingt haar verhaal tot reflectie op verleende zorg en hoeveel meer gepersonaliseerd die zou moeten zijn.
Het boek is verkrijgbaar via de boekhandel, bijvoorbeeld hier
Het Genootschap Gepersonaliseerde Zorg verspreidt en ontwikkelt gepersonaliseerde zorg. Bezoek de website voor achtergronden en activiteiten.