Menswaardige zorg vergt afweging in de praktijk

“Het idee is dat je mensen leert zelfredzamer te worden. Daar ben ik mee opgehouden.” Kernachtiger kon de achterflap de boodschap niet samenvatten: het formele beleid biedt buurtteams maar beperkt houvast in hun werk met burgers. Dat laat Willemijn van der Zwaard zien in haar proefschrift getiteld Omwille van Fatsoen – De staat van menswaardige zorg. Het betreft het sociale domein. De overheid spreekt er over participatie en zelfredzaamheid van de burger. Maar de praktijk is snel onpersoonlijk, zelfs vernederend. Zeker wanneer de regels letterlijk worden genomen.

Ruimte om af te wijken is cruciaal om voor mensen van betekenis te zijn, zo laat Van der Zwaard zien. Anderzijds zou afzien van regels tot willekeur leiden. Het gaat daarom om de balans tussen handelen mét en zonder aanziens des persoons. Herkent u de ethische dilemma’s over richtlijn compliance, waarover het in Genootschap regelmatig gaat? Dit proefschrift biedt inzicht in de afwegingen waar het in de praktijk om draait en roept bestuurders en anderen die niet aan de frontlinie staan op tot bescheidenheid – zorg dat je het door hebt wanneer de goede bedoelingen achter regels in hun tegendeel verkeren.

Omwille van fatsoen is uitgegeven bij Boom bestuurskunde. Willemijn van der Zwaard werd geïnterviewd bij Democratie in uitvoering.